هر موجود زندهای چه نباتی و چه حیوانی جهت زندهماندن به انرژی نیازمند است. موجودات زنده انرژی لازم برای ادامهٔ زندگی را یا از طریق فتوسنتز بهدست میآورند و یا از طریق تغذیهٔ مواد موجود در محیط پیرامون کسب میکنند. بشر اولیه هم از ریشه و میوهٔ گیاهان و هم از شکار بعضی از حیوانات آبزی -که بهوسیلهٔ دست شکار میکرد- تغذیه میکردهاست. اهلیکردن حیوانات توسط بشر، یکی از اقدامهای اساسی و مهم بوده که سبب تحول غذایی و بهبود تغذیهٔ وی گردیدهاست. سگ اولین حیوانی بوده که در حدود ۱۲٬۰۰۰ سال قبل و بهدنبال آن، گوسفند در حدود ۱۱٬۰۰۰ سال پیش توسط بشر اهلی شدهاند. حیوانات اهلی حیوانات اهلی عبارت است از حیواناتی است که تولیدمثل آنها تحت کنترل بشر بوده یا میتواند در کنترل بشر باشد. در اهلیکردن حیوانات عواملی که درنظر گرفته میشد عبارتند از: تعلیمپذیری، اندازهٔ حیوان، شاخ، رنگ، کیفیت پوشش حیوان، تولید گوشت و شیر. دستآموز و اهلیکردن حیوانات بهطور اتفاقی صورت گرفتهاست؛ بدون اینکه بشر متوجه بشود که چه حادثهای در شرف وقوع است. اهلی کردن حیوانات گردآورندگان و شکارچیان، اولین اهلیکنندگان حیوانات، هیچ پیشبینی در مورد نحوهٔ استفادهٔ آتی از حیواناتی که اهلی میکردند و حالا بهصورتهای مختلف مورد استفادهٔ بشر قرار میگیرند، نکرده بودند. بشر پس از ساکنشدن در یک محل و کسب تجارت طولانی، بهنحوهٔ استفاده از حیوانات برای تولید شیر، پشم، نیروی کار، جنگ و ورزش پی برد و دامپروری هم از این زمان که بشر جهت تهیهٔ غذا و تأمین پوشش برای خود از حیوانات اهلیشده حمایت و از آنها نگهداری کرد، شروع شدهاست. وابستگی با پیشرفت تمدن، افزایش جمعیت و اطلاعات و دانش انسانی، بشر به حیوانات و تولید آنها وابستهتر شدهاست؛ بهطوری که امروزه دامپروری یکی از مهمترین رشتههای کشاورزی و تولیدات دامی یکی از عمدهترین و باارزشترین فراوردههای کشاورزی است و مردم به فراوردههای دامی جهت تغذیه و تولید پوشاک بسیار نیازمند هستند. اهلیکردن حیوانات یکی از گامهای عمده در پیشرفت زندگی از حالت بدوی به تمدن در بسیاری از طایفههای بشر اولیهاست که سبب تبدیل زندگی ایلی و قبیلهای به زندگی شهری و شهرنشینی شدهاست. قبل از اهلیکردن حیوانات، بشر بدوی حیوانات را جهت استفاده از گوشت و پوست آن شکار میکردهاست؛ پس از اهلیکردن سگ، از این حیوان جهت نگهبانی در شب و شکار استفاده نمود.