موم کندو زنبور عسل

موم آچ شده کندو زنبورعسل

موم ماده ای است که وسیله ی سه جفت از چهار جفت غده های زیر شکمی زنبورهای کارگرو در سنین بخصوصی یعنی از سیزدهمین تا هیجدهمین روز پس از تولدش ترشح می گردد. جمعیت زنبورعسل با این ماده احتياجات مختلف

زندگیش را به طریق زیر رفع می نماید

لانه های شش گوشه ای شان ها یعنی سلولهای مومی را درست می کند که:

الف. ملکه در داخل آنها تخمگذاری می کند. سه روز بعد لارو کوچک و سفید رنگی از تخم بیرون آمده و در داخل همان سلول مومی تمام مراحل دگردیسی و رشدش را به پایان رسانیده و به صورت زنبوری کامل تولد می یابد.

ب. زنبورهای کارگر شهدآور در داخلش عسل ذخیره می کنید.

ج. زنبورهای گرده آور داخلش گرده گل ها را ذخیره و کنسرو می نمایند

لانه ها یا سلولهای مومی بزرگ تر

که برای تولید ملکه (در صورت لزوم و در مواقع احتياج) می سازد داخل این لانه ها هرگز گرده گل و همچنین عسل ذخیره نمی گردد. برخلاف سلول های کارگران، هر سلول ملکه فقط یک بار مورد استفاده قرار گرفته و پس از آن برای همیشه بلااستفاده در روی شانها باقی می ماند.

تمام سوراخ ها و درزهای کندو را که قطرشان از ۷ میلیمتر زیادتر باشد، با موم پر می کنند تا مانع جریان هوا (کوران) گردند، به استثنای درزها و سوراخ های کف کند و که زنبورها کاری به کار آنها ندارد.

در سلول هائی را که لاروها در داخل آنها در حال رشد هستند، با مخلوطی از موم و گرده گل می پوشانند. البته مقدار گرده گل در این مخلوط خیلی کم است.

با اضافه نمودن گرده گل، موم قابل نفوذ هوا گشته در نتیجه هوای لازم از جدار آن عبور نموده و در اختيار لاروهائی قرار می گیرد که در داخل سلول های مومی در حال رشدند.

۱سر سلول هائی که عسل در داخلشان ذخیره شده را با مومی غیرقابل نفوذ هوا می پوشانند تا عسل از دسترس هوا محفوظ مانده و فاسد نگردد. گو این که عسل هوا مسی پوما خود ماده ایست فاسد نشدنی. گرده های گل را با این موم هرگز مخلوط نمی کنند.

خواص شیمیایی موم

موم زنبورعسل از نظر ساختمان شیمیایی از ترکیب اسیدهای چرب با الكل بوجود آمده و قسمت اعظمش از میریسین و سيرين و همچنین از الكل های آزاد درست شده است.

که مقدار کمی اسید ملیسیک و الكل هائی با وزن مولکولی زیاد و هیدرات های کربن نیز در آن وجود دارد.

بنابراین موم یک ماده واحد و به خصوصی نیست بلکه از ترکیب مواد مختلفی بوجود آمده است.

شیره معدی انسان و سایر جانداران قادر به تجزیه مولکول های آن نیست، یعنی پس از خوردن جذب بدن نمی شود، به همان صورت که خورده شده نیز از بدن دفع می گردد.

تنها شیره ی معدي لارو پروانه موم خوار، آن هم تا زمانی که به صورت لارو یا کرم زندگی می کند. قادر به تجزیه مولکولهای موم است و می تواند آن را جذب وهضم نماید.

هر کندوی نسبتا قوی قادر است سالانه تا حدود ۲۵۰ گرم موم محصول بدهد. رنگ موم تازه معمولا سفید است که بتدریج زرد می شود. موم در آب و الكل نامحلول بوده و در کلروفرم و بنزین گرم و سولفورکربن به راحتی حل می گردد.

خواص فیزیکی موم در محصولات داخلی کندو

موم جسمی است که در گرماهای مختلف هوا وضع متفاوتی به خود می گیرد.

بدین طریق که در هوای سرد، سخت و شکننده بوده و در هوای گرم متناسب با درجه های مختلف گرما، نرم و نرم تر می گردد.

در گرمای ۶۳ درجه ذوب و در ۲۵۰ درجه بخار می شود. وزن مخصوص آن ۹۶/. یعنی از آب، سبک تر است. هرگاه قطعه مومی را داخل آب بگذاریم رویش شناور می گردد.زنبور عسل برای درست کردن ا کیلو موم باید ۱۲ کیلو عسل بخورد. بنابراین به نفع زنبوردار است که تا آنجا که ممکن باشد موم قالب زده (دیواره) در اختیار جمعیت هائی که بدان نیاز دارند بگذارد، تا زنبور برای تولید موم از عسل کمتر استفاده و در نتیجه زنبوردار در آخر سال محصول بیشتری از هر کندوی زنبورعسل به دست آورد.

کیلویی 90000 تومان